آیتالله علمالهدی فوت علامه حکیمی را ضایعهای برای روحانیت توصیفکرد
تاریخ انتشار: ۱ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۹۱۹۳۱
آیتالله سید احمد علمالهدی روز دوشنبه در پیامی به مناسبت درگذشت علامه حکیمی افزود: این ضایعه مولمه را به محضر مقدس رهبر معظم انقلاب اسلامی، حوزههای علمیه، قاطبه اندیشمندان دینی و برادر بزرگوار آن مرحوم تسلیت عرض میکنم.
وی ادامه داد: امیدوارم با عنایات خاصه حضرت بقیه الله(عج) این خسارت ناگاه، جبران گردد و خداوند بر علو درجات و مقامات آن مرحوم بیافزاید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
علامه محمدرضا حکیمی از اندیشمندان شاخص حوزه دین ظرف ماههای اخیر چند بار به علت ابتلا به ویروس کرونا و بار دیگر به علت ضعف جسمانی ناشی از بیماری در بیمارستان بستری شد و تحت مراقبتهای ویژه قرار گرفت اما پس از بهبود وضعیت با نظر پزشکان از بیمارستان ترخیص و روند درمان در منزل پیگیری میشد تا اینکه ساعت ۲۲:۳۰ دقیقه آخرین شب مرداد ماه ۱۴۰۰ به علت کهولت سن دیده از جهان فرو بست.
"الحیاة، خورشید مغرب، عقل سرخ، عاشورا: مظلومیتی مضاعف، شیخ آقابزرگ تهرانی، تفسیر آفتاب و فریاد روزها" از مهمترین آثار پرشمار این اندیشمند ایرانی هستند.
روانشاد حکیمی متولد ۱۴ فروردین ۱۳۱۴ شمسی (۱۳۵۴ قمری) در مشهد و پدرش عبدالوهاب از معتمدان و محترمان بازار این شهر بود.
وی سال ۱۳۲۰ تحصیلاتش را آغاز کرد و در سال ۱۳۲۶ وارد حوزه علمیه خراسان شد. ۲۰ سال از عمر خود را در این حوزه به تحصیل دروس مقدمات و سطح، خارج، فلسفه، ادبیات عرب، نجوم و تقویم گذراند.
"محمدتقی ادیب نیشابوری، شیخ مجتبی قزوینی خراسانی، سید محمدهادی میلانی، احمد مدرس یزدی، اسماعیل نجومیان، حاج سیدابوالحسن حافظیان و حاجیخان مخیری" از مهمترین اساتید مرحوم حکیمی در این دوران بودند.
علامه حکیمی علوم غریبه، رمل و اوفاق را نزد ابوالحسن حافظیان و شیخ مجتبی قزوینی آموخت. وی افزون بر نیم قرن پیش یعنی سال ۱۳۴۸ اجازه اجتهاد خود در فقه شیعی را از آقابزرگ تهرانی دریافت کرده بود.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در پی درگذشت علامه حکیمی در پیامی این ضایعه را تسلیت گفتند.
رییس جمهوری اسلامی ایران و دیگر مقامات کشوری پیامهای تسلیت جداگانه به مناسبت درگذشت علامه محمدرضا حکیمی منتشر کردهاند.
برچسبها مشهد سید احمد علم الهدی محمدرضا حکیمیمنبع: ایرنا
کلیدواژه: مشهد سید احمد علم الهدی محمدرضا حکیمی مشهد سید احمد علم الهدی محمدرضا حکیمی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۹۱۹۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کنایه تند روزنامه جمهوری اسلامی به مهدی نصیری
روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی به مهدی نصیری کنایه تندی زد.
این روزنامه نوشت: خوشبختانه بسیاری از افراد روحانی که اهل انتقاد هستند، روش اعتدالی را پیشه خود کردهاند و از افراط و تفریط پرهیز میکنند.
مسئولان نظام جمهوری اسلامی باید از منتقدین منصف و معتدل تقدیر به عمل آورند و به مطالبی که مطرح میکنند توجه جدی نمایند و ترتیب اثر بدهند. منتقدین منصف، خیرخواهان نظام و مردم و کشور هستند و وجود آنها برای جلوگیری از انحراف حکمرانان از مسیر حق و عدل، ضرورت دارد و فقدانشان به ضرر کشور و حتی به ضرر حکمرانان است.
اهمیت استقبال حکمرانان از منتقدین منصف و معتدل در اینست که ترتیب اثر دادن به نقطه نظرات آنان، راه را بر افراد تخریبگر و برانداز که در پوشش منتقد ظاهر میشوند میبندد و جامعه را از عوارض منفی آنچه آنها مطرح میکنند مصون نگه میدارد. مسئولان نظام اگر به این نکته بسیار ظریف و در عین حال مهم توجه و به آن عمل کنند، این کار آنها منشأ دو فایده بزرگ خواهد بود.
یک فایده اینست که عملکرد خود حکمرانان تصحیح میشود و فایده دوم اینست که زمینهای برای میداندار شدن منتقدان تخریبگر و برانداز باقی نمیماند و مردم بطور طبیعی آنان را طرد میکنند و به مطالبشان اهمیتی نمیدهند. نتیجه این میشود که جامعه صاحب حکمرانی سالم و مطلوب خواهد شد و در چنین جامعهای جائی برای تخریبگران و براندازان وجود نخواهد داشت.
آنچه مایه تأسف است اینست که در اثرعدم توجه مسئولین به انتقادهای منصفانه و خیرخواهانه، عرصه برای کسانی که در پوشش انتقاد، اغراض براندازانه خود را دنبال میکنند باز میشود. مهمتر اینکه با میداندار شدن عناصر افراطی، فرهنگ اعتدال به فراموشی سپرده میشود و در تمام زمینهها فرهنگ افراط رشد میکند. این، خطر بزرگی است که روحانیت باید با آن مبارزه کند و به آن اجازه رشد یافتن ندهد.
یک آفت بزرگ که از بطن روشهای افراطی سر برمیآورد، اِعمال بغضهای ایمانسوز است. معیار افراد افراطی به جای آنکه حمایت از حق و مبارزه با باطل باشد، مخالفت با هر چیزی است که فلان شخص میگوید و هدفی است که او آن را دنبال میکند خواه حق باشد یا باطل.
به عبارت روشنتر، افراطیون وقتی با کسی مشکل داشته باشند، او اگر در زمانی که آفتاب به همه جا تابیده بگوید الآن روز است، افراطیون خواهند گفت نه خیر اینطور نیست و الآن به هزار دلیل شب است و اگر در شب تار، او بگوید الآن شب است آنها خواهند گفت الآن روز است! چنین کژراههای را حتی از افراد غیرمنتسب به روحانیت نمیتوان پذیرفت چه رسد به افرادی که مدعی برخورداری از علوم دینی هستند.
متأسفانه این روش افراطی و بشدت انحرافی در حال گسترش است و کار به جائی رسیده که بعضی از این افراد حتی حاضر شدهاند برای نشان دادن بغض خود به تعفن برجامانده از رژیم شاهنشاهی پناه ببرند. البته این، نتیجهعدم تعادل کسانی است که از چاله تفریط به چاه افراط غلطیدهاند و انتظار دیگری از افرادی با چنان سابقهای نمیتوان داشت، سوختن ایمان در آتش بغضهای جاهلی.
روحانیت باید خطر بغضهای ایمانسوز را جدی بگیرد و با تقویت روش اعتدالی در تمام زمینهها، مانع گسترش روشهای افراطی شود. رسیدن به این هدف مهم، نیازمند فرهنگسازی است و با اظهار تأسف و بیعملی هیچ مشکلی حل نخواهد شد.